Είμαι 25 ετών και εργάζομαι χρόνια σε μια ταβέρνα ως σερβιτόρος. Δουλεύω 12 ώρες την ημέρα για να ζήσω την οικογένεια μου, γιατί η μάνα μου είναι ανάπηρη και τα δυο μικρά μου αδέλφια πηγαίνουν δημοτικό. Ο πατέρας μου σκοτώθηκε σε ατύχημα το 2000 όταν ήμουν 13 χρονών. Έχετε το θράσος να μου λέτε ότι κάνετε ό,τι καλύτερο για να σώσετε την χώρα; Έχετε το θράσος να μου λέτε ότι θα μου κόψετε επιδόματα και μισθό; Έχετε το θράσος να μου λέτε ότι τα φάγαμε μαζί; Μπείτε στη θέση μου. Πάτε να δουλέψετε σερβιτόροι, ελάτε να ταϊζετε τη μάνα μου, πείτε εσείς στα αδέλφια μου ότι δεν υπάρχουν λεφτά για να φάνε το βράδι!
Πως το τολμάτε;
Όσο ζω θα παλεύω για την οικογένεια μου, για την πατρίδα μου, αλλά όσο ζω θα παλεύω και για να σας ρίξω από εκεί που είστε, για να καταφέρω μια μέρα να αλλάξουμε ζωές, να πάρετε την θέση μου, εγώ τη δική σας δεν τη θέλω!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου