Οι αλλαγές που επήλθαν στην κοινωνικο-πολιτική κατάσταση της Ελλάδας, μετά την πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα, μας υποχρεώνουν να μάθουμε στα παιδιά μας να διαβάζουν και να αναγνωρίζουν απαρχαιωμένους όρους, για να μπορέσουν να έχουν μια ολοκληρωμένη ιστορική εικόνα. Ακολουθεί ένα μέρος του νέου ελληνικού ερμηνευτικού λεξικού που ελπίζουμε ότι θα σας φανεί πολύ χρήσιμο.
Συνετάχθη με την συνδρομή όλης της Χρονογραφικής ομάδας
Οι ερμηνείες δίνονται με αλφαβητική σειρά
Απεργία: (ουσ θ – πλ. απεργίες). Μια φορά κι ένα καιρό είχε νόημα, όταν διεκδικούσες τα δικαιώματα σου (βλ. δικαιώματα) και ήσουν εργαζόμενος (βλ. εργαζόμενος) να κάνεις απεργία. Αυτό ήταν άρνηση να προσέλθεις στην εργασία σου (βλ. εργασία) και να απέχεις από αυτήν έως ότου ικανοποιηθούν τα αιτήματα σου. Σήμερα η νεκρή (πλέον) λέξη, έχει αντικατασταθεί με το ουσιαστικό unwork.
Βουλευτής: (ουσ α/θ). Κάποτε εκλεγόταν (βλ. εκλογές) από τον λαό και συνεδρίαζε στη Βουλή (βλ. Βουλή), όπου υπερασπιζόταν τα δικαιώματα (βλ. δικαιώματα) των ψηφοφόρων του και το Σύνταγμα (βλ. Σύνταγμα). Σήμερα το πλησιέστερο συνώνυμο είναι η λέξη klironomicous. Η λέξη klironomicous, βοηθάει στον διαχωρισμό μεταξύ αυτών που κυβερνούν (epixeirimatikous trapezitikous) και των απογόνων των οικογενειών Παπανδρέου, Καραμανλή, Μητσοτάκη, Σαμαρά (ισχύει η ίδια βεντέτα), Βενιζέλο, Πάγκαλο, Τσίπρα κ.α. που παρίστανται στην βουλή λόγω klironomicous dikaiomatikous. Στην αργκό, ο/η βουλευτής, ονομάζεται yesman – yeswoman.
Βουλή: (ουσ θ). Ο χώρος συνεδρίασης των βουλευτών. Σήμερα λειτουργεί ως μουσείο και οι συνεδριάσεις έχουν περιοριστεί στο καφενείο του κτιρίου. Οι ψηφοφορίες διεξάγονται πλέον με ειδικό μηχάνημα που βρίσκεται εντός του καφενείου, όπου οι klironomicous dikaiomatikous με την παραλαβή του καφέ τους κτυπάνε κάρτα που αυτόματα δηλώνει «ναι» σε όλα τα ψηφίσματα.
Ε.Ε.: (ακρωνύμιο). Παλαιά σήμαινε Ευρωπαϊκή Ένωση. Σήμερα όπως γνωρίζετε, είναι η επίσημη ονομασία της Γερμανίας.
Εκλογές: (ουσ θ πληθυντικός). Έως το 2009 αφορούσε την δημοκρατική (βλ. δημοκρατία) διαδικασία επιλογής εξουσίας. Σήμερα χρησιμοποιείται ως ακροτελεύτια λέξη στην μόνιμη ερώτηση των δημοσιογράφων (αργκό papagalos) στους εκάστοτε Γερμανούς managers (στην αργκό Papadimos) που διοικούν την Ελλάδα: «πότε θα έχουμε εκλογές;».
Εκπαίδευση: (ουσ θ). Δεν υφίσταται ούτε σαν λέξη, ούτε σαν έννοια. Πιθανόν να προσέγγιζε το σημερινό unteach.
Εργασία: (ουσ θ). Απαρχαιωμένη συνήθεια έως την δεύτερη δεκαετία του 21ου αιώνα. Σήμερα η πλησιέστερη ερμηνεία της λέξης, είναι unwork (βλ. απεργία)
Εργαζόμενος: (επίθ α / θ / ουδ). Αυτός ο οποίος ασκεί μια επαγγελματική ιδιότητα και αμείβεται γι’ αυτήν με λεφτά (βλ. λεφτά). Σήμερα είναι αυτός που αμείβεται με το μακρύτερο εκ των τριών.
Εφορία: (ουσ θ). Ξεκίνησε ως ένας κρατικός μηχανισμός για την συλλογή και διαχείριση φόρων. Σύντομα μετατράπηκε σε ένα πανελλήνιο παιχνίδι, με νικητές αυτούς που κατάφερναν να αποφύγουν την πληρωμή των φόρων τους. Από το 2009 και μετά, χρησιμοποιήθηκε ως μέσον εξόντωσης αυτών που δεν ήθελαν να παίξουν στο παιχνίδι και πλήρωναν. Σήμερα η λέξη χρησιμοποιείται μόνο σε ανέκδοτα μεταξύ των epixeirimatikous trapezitikous: «τι είναι αυτό που πλήρωναν οι βλάκες; Η εφορία!»
Δανειστής: (ουσ α). God! Χαρακτηριστικό αυτής της Θεότητας, είναι η Τριαδικότητα της που εκφράζεται μέσω της Τρόικας (βλ. τρόικα)
Δημοκρατία: (ουσ θ). ‘Ήταν ένα αποτυχημένο πολίτευμα που επέτρεπε στους κατοίκους μιας χώρας να αποφασίζουν για το μέλλον τους μέσω της εκλογής αντιπροσώπων που νομοθετούσαν υπέρ του λαού. Στην πάροδο των ετών διαπιστώθηκε ότι η πολυφωνία και η πολυγνωμία, λειτουργούσαν σε βάρος του λαού. Έτσι, το 2012, οι κυβερνώντες (epixeirimatikous trapezitikous) με την ομόφωνη άποψη των klironomicous dikaiomatikous, αποφάσισαν πως θα ήταν προς όφελος όλων η κατάργηση της. Αντικαταστάθηκε από το ισχύον (έως και σήμερα) δικαιότερο σύστημα που επιτρέπει στους κυβερνώντες να λαμβάνουν αποφάσεις για το καλό του λαού, απαλλάσσοντας τον λαό από τον άγχος των σωστών επιλογών. Το σύστημα εξακολουθεί να ονομάζεται «Δημοκρατία».
Δικαιώματα: (πλ. ουδ. ουσιαστ το δικαίωμα.). Οι ελευθερίες που δίνει ο νόμος (βλ. νόμος) στον πολίτη. Σήμερα, η χρήση της λέξης έχει περιοριστεί στην κατευόδιο ακολουθία όπου και θεολογικά ακόμα είναι δυσνόητη (δίδαξον με τα δικαιώματα Σου).
Δ.Ν.Τ.: (ακρωνύμιο). Ξεκίνησε ως Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, ένας ευγενής οργανισμός που χρηματοδοτούσε αναπτυσσόμενες οικονομίες παγκοσμίως. Όταν όμως οι epixeirimatikous trapezitikous αποφάσισαν ότι ήταν ένας παρακμάζων θεσμός, μη εξυπηρετώντας πλέον τους σκοπούς της παγκοσμιοποίησης, τον υποβίβασαν σε ενεχυροδανειστήριο των Ευρωπαϊκών κρατών. Με μόνη διαφορά ότι από αυτό το ενεχυροδανειστήριο δεν μπορούσες να πάρεις ποτέ πίσω τα ενέχυρα, όσο κι αν πλήρωνες γιατί το επιτόκιο δανεισμού (βλ δανειστής) μονίμως αυξανόταν. Σήμερα τον ρόλο του έχει αναλάβει η Γερμανία (βλ Ε.Ε.).
Κίνημα: (ουσ ουδ). Ετυμολογικά η λέξη προέρχεται από το ρήμα κινώ. Κινώ τα χέρια μου, κινώ τα πόδια μου, γενικά κινούμαι. Το πρώτο κόμμα (βλ κόμματα) που καθιέρωσε την λέξη κίνημα, ήταν το ΠΑΣΟ που πρόσθεσε το Κ και έγινε κίνημα. Πολύ σύντομα διαπίστωσαν ότι το μόνο που κινούσαν πέρα από τις κομματικές σημαίες, ήταν χρήματα (βλ λεφτά), μέσα σε πακέτα από πάνες. Έκτοτε εμφανίστηκαν κι άλλα κινήματα με την ελπίδα να κινήσουν χρήματα μέσα σε διάφορα άλλα χαρτόκουτα, αλλά σύντομα απογοητεύτηκαν και διαλύθηκαν.
Κόμματα: (ουσ ουδ πληθυντικός). Ομάδες ανθρώπων που θέλανε να ασκήσουν εξουσία. Σε αυτές τις ομάδες αναπτύχθηκαν και οι πρόγονοι των σημερινών klironomicous dikaiomatikous. Η λέξη κόμμα προήρθε από το κόμμα που χώριζε τα ονόματα των ομάδων κατά την αναγραφή τους. Το κάθε κόμμα είχε το δικό του χρώμα και την δική του σημαία. Στα πολύ παλιά χρόνια (προηγούμενο αιώνα), οι οπαδοί αυτών των ομάδων είχαν και ειδικά καφενεία που σύχναζαν για να παίξουν το παιχνίδι της μούτζας. Οι θαμώνες του ενός καφενείου, μούτζωναν τους θαμώνες του άλλου καφενείου φωνάζοντας οι μεν στους δε «είστε κλέφτες».
Λεφτά: (ουσ ουδ πληθυντικός). Από την αρχαιότητα μέχρι και τον Οκτώβρη του 2009, τα λεφτά αποτελούσαν το μέσον συνδιαλλαγής για την απόκτηση προϊόντων και υπηρεσιών. Τον Οκτώβρη του 2009, έγιναν ανέκδοτο (λεφτά υπάρχουν). Από τότε εξαφανίστηκαν από τον Ελλαδικό χώρο. Όποιος θέλει να δει πως είναι τα λεφτά, μπορεί α) να μεταβεί στην Ελβετία όπου φημολογείται ότι βρήκαν καταφύγιο σε θυρίδες και β) να ζητήσει από τον παππού του να του τα ζωγραφίσει.
Μισθός: (ουσ α). Στα παλιά χρόνια ήταν η αμοιβή του εργαζομένου (βλ εργαζόμενος) σε λεφτά (βλ λεφτά). Τότε οι εργαζόμενοι αμείβονταν για την εργασία τους, σε αντίθεση με τα σημερινά κεκτημένα δικαιώματα (βλ δικαιώματα) που κατακτήθηκαν από τους αγώνες που έδωσαν οι πρόγονοι των klironomicous dikaiomatikous και έτσι ο εργαζόμενος πληρώνει για να εργαστεί. Η τελευταία φορά που εμφανίστηκε μισθός, ήταν περί τα τέλη του 2012.
Μνημόνιο: (ουσ ουδ). Λέξη που ακούστηκε για πρώτη φορά το 2010 με το μνημόνιο Ι. Έκτοτε ακολούθησαν το μνημόνιο ΙΙ, ΙΙΙ, IV, V, VI, VII, VIII, IX, X…C, M, MM… Βάσει αυτών των μνημονίων, οι klironomicous dikaiomatikous σε συνεργασία με τους epixeirimatikous trapezitikous, εξασφάλισαν στο λαό ότι δεν θα χρεοκοπήσει και ότι θα έχει βρακιά να φοράει και πατάτες να τρώει. Τελικώς τις πατάτες δεν τις τρώει αλλά παρακολουθεί να τις τρώνε οι epixeirimatikous trapezitikous και οι klironomicous dikaiomatikous, ενώ τα βρακιά τα κατεβάζει (βάσει του μνημονίου CCLII) κάθε φορά που η Τρόικα (βλ τρόικα) ζητάει να συνάψει με το λαό επαφές οθωμανικού τύπου.
Νόμος: (ουσ α). Γραπτός κανόνας της νομοθεσίας ενός κράτους. Ενίοτε είχε την έννοια του δίκαιου. Άλλοτε είχε την μορφή παιχνιδιού όπου οι συμμετέχοντες καλούνταν να τον παρακάμψουν ή και να τον καταργήσουν. Το ενδιαφέρον γι’ αυτό το παιχνίδι χάθηκε γιατί οι μόνοι που το κέρδιζαν σε μόνιμη βάση, ήταν οι epixeirimatikous trapezitikous. Σήμερα ο μόνος εν ισχύ νόμος, είναι αυτός που ορίζει το σκύψε – δούλεψε – μη μιλάς (αν θέλεις να φας). Ο νόμος αυτός καθορίστηκε από το μνημόνιο VII (βλ μνημόνιο).
Πρωθυπουργός: (ουσ α/θ). Στα πολύ παλιά χρόνια, τον ρόλο του πρωθυπουργού αναλάμβανε ο αρχηγός του κόμματος (βλ κόμματα) που κέρδιζε τις εκλογές (βλ εκλογές). Από την θέση του πρωθυπουργού, είχαν περάσει και κάποιοι πρόγονοι των klironomicous dikaiomatikous. Σήμερα αυτό το ρόλο, τον έχει ο CEO που έχουν διορίσει οι epixeirimatikous trapezitikous.
PSI: (ακρωνύμιο). Ο όρος εμφανίστηκε στην Ελλάδα το 2010. Τα αρχικά σημαίνουν private-sector involvement και αφορούσαν την ανάμειξη των epixeirimatikous trapezitikous στην διαδικασία δανεισμού (βλ δανειστής) της Ελλάδας. Σήμερα λέγεται PPSΜ και σημαίνει Permanent Private Sector Management την λειτουργία του οποίου έχουν κατ’ αποκλειστικότητα οι epixeirimatikous trapezitikous.
Συνδικαλισμός: (ουσ α). Η κοινή δράση εργαζομένων (βλ. εργαζόμενος) για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους (βλ. δικαιώματα). Ήταν μια συνήθεια που ακολουθούσε φθίνουσα πορεία από τα τέλη του 20ου αιώνα και έσβησε περί το 2012. Αφορούσε την συγκέντρωση εργαζόμενων σε ομάδες κυρίως για την οργάνωση απεργιών (βλ. απεργία). Δύο μεγάλες παρατάξεις υπήρχαν η ΓΕΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ αλλά σήμερα κανείς δεν τις θυμάται. Ακόμα πιο παλιά υπήρχε η πρωτοτυπία οι αρχηγοί των ομάδων συνδικαλισμού να ανυψώνονται σε Υπουργούς (βλ. υπουργός) οπότε περνούσαν μια διαδικασία πλύσης εγκεφάλου και ξεχνούσαν τελείως τι ήταν εργαζόμενος. Σήμερα δεν υπάρχει αντίστοιχη λέξη, παρά μόνο στην αργκό και χρησιμοποιείται για υβριστικούς σκοπούς: poulimenious.
Σύνταγμα: (ουσ ουδ). Το σύνολο των νόμων (βλ. νόμος) της χώρας που καθορίζει τα δικαιώματα (βλ. δικαιώματα) και τις υποχρεώσεις (μη δείτε τίποτα, ξέρετε από υποχρέωση) των κοινών πολιτών. Καταργήθηκε σταδιακά με αρχή το μνημόνιο Ι (βλ. μνημόνιο). Σήμερα παραμένει σαν όνομα πλατείας. Υπερασπιστής και θεματοφύλακας του συντάγματος ήταν ο εκάστοτε Πρόεδρος της Δημοκρατίας (βλ. δημοκρατία), ρόλος που έχει μεταφερθεί πλέον στους epixeirimatikous trapezitikous που έχουν καθιερώσει το δικό τους σύνταγμα, το οποίο περιλαμβάνει μόνο τα δικά τους δικαιώματα και μόνο τις δικές μας υποχρεώσεις.
Σύνταξη: (ουσ θ). Η λέξη χρησιμοποιούταν για να περιγράψουν το μηνιαίο ποσό (βλ μισθός) που έπαιρνε κάποιος που δεν εργαζόταν πια λόγω γήρατος. Ήταν μια μορφή αποταμίευσης των εργαζομένων (βλ εργαζόμενος) για την κάλυψη αναγκών διαβίωσης και περίθαλψης στην τρίτη ηλικία. Η σύνταξη άρχισε να καταργείται σταδιακά από το μνημόνιο Ι (βλ μνημόνιο). Η οριστική της κατάργηση, έγινε με το μνημόνιο IV, ενώ στο μνημόνιο VIII αποφασίστηκε ότι οι εργαζόμενοι θα εργάζονται έως ότου να πεθάνουν, οπότε και η λέξη απαλείφθηκε οριστικά από την ορολογία της δημοσιονομικής διοίκησης. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε, ότι στο μνημόνιο VIII, κεφ 4, παρ 87, αναφέρεται το εξής: στόχος της κατάργησης αυτού του μέτρου (σύνταξη), είναι ανόρθωση της ψυχολογίας των εργαζομένων που πλέον δεν θα αισθάνονται αντιπαραγωγικοί με την έλευση του γήρατος. Αυτή η απόφαση έχει καθαρά κοινωνικούς σκοπούς.
Τζι (G7, G20 κλπ): (ακρωνύμιο). Τζι σημαίνει γκρουπ (ομάδα). Ο αριθμός που ακολουθούσε συμβόλιζε τους συμμετέχοντες που ήταν κράτη. Όσο μικρότερος ο αριθμός, τόσο ισχυρότερη η θέση του κράτους που συμμετείχε σε αυτή την ομάδα σε παγκόσμιο επίπεδο. Σήμερα ως γνωστό είναι Τζι 2 (Γερμανία και Κίνα) αν και σύντομα θα είναι Τζι 1 και θα υπάρχει μόνο για τυπικούς λόγους (όπως έγινε και με τον ΟΗΕ, την ΟΥΝΕΣΚΟ κ.α.). Στο Τζι 20, συμμετείχαν οι: Αργεντινή, Αυστραλία, Βραζιλία, Καναδάς, Κίνα, Γαλλία, Γερμανία, Ινδία, Ινδονησία, Ιταλία, Ιαπωνία, Μεξικό, Ρωσία, Σαουδική Αραβία, Νότιος Αφρική, Νότια Κορέα, Τουρκία, Μεγάλη Βρετανία, Η.Π.Α. και αντιπρόσωποι της Ε.Ε. (βλ Ε.Ε.). Στο Τζι 7, συμμετείχαν οι: Καναδάς, Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, Ιαπωνία, Μεγάλη Βρετανία, Η.Π.Α. Πότε – πότε γινόταν το Τζι 8 με την συμμετοχή της Ρωσίας.
Τρόικα: (ουσ θ). Οι τρεις εξουσίες του God (βλ δανειστής) επί όλων ημών. Μετά την κατάργηση του Συντάγματος (βλ Σύνταγμα), ήδη από μνημόνιο Ι (βλ μνημόνιο), οι τρεις εκπρόσωποι του God ανέλαβαν χρέη διαχειριστή. Ο ένας ανέλαβε να επιβλέπει την κατάργηση της ελευθερίας, ο άλλος ανέλαβε την επίβλεψη του ξεβρακώματος του λαού και ο τρίτος θέλοντας να τιμήσει μια παλιά ελληνική παράδοση, επέβλεπε τους άλλους δύο.
Τροφή: (ουσ θ). Στα παλιά τα χρόνια λεγόταν φαγητό. Υπήρχε σε πολλές μορφές, σχήματα, μεγέθη, γεύσεις και χρώματα. Ήταν συνδεδεμένο και με γιορτές, όπου καταναλωνόταν ειδικά φαγητά όπως λ.χ. αρνάκι στη σούβλα (οβελίας). Η κατανάλωση της τροφής ήταν μια απλή καθημερινή συνήθεια του λαού. Μια από τις τροφές, το ψωμί, έγινε και μέρος συνθήματος που ακούστηκε πολλές φορές έως και τα τέλη του 2012: ψωμί, παιδεία, ελευθερία. Σήμερα η κατανάλωση τροφής στα κοινωνικά στρώματα εκτός αυτών που ανήκουν οι epixeirimatikous trapezitikous και οι klironomicous dikaiomatikous, τιμωρείται αυστηρά με εβδομαδιαία στέρηση του πολυβιταμινούχου σκευάσματος με γεύση φασολάδας που αντικατέστησε την τροφή για τον λαό. Η τροφή αντικαταστάθηκε από το πολυβιταμινούχο σκεύασμα με γεύση φασολάδας, από το μνημόνιο V (βλ μνημόνιο), όταν οι epixeirimatikous trapezitikous διαπίστωσαν ότι: α) η παρασκευή τροφής για κατανάλωση ήταν χρονοβόρα και αντιενεργειακή καθώς απορροφούσε σημαντικά ποσοστά ηλεκτρικής ενέργειας β) επειδή διαπιστώθηκε ότι το νέο πολυβιταμινούχο σκεύασμα απέφερε σημαντικά οφέλη από τα αέρια που παράγει στον οργανισμό τα οποία συλλέγονται πλέον και χρησιμοποιούνται (ανακυκλώνονται) στην βιομηχανία.
Υγεία: (ουσ θ). Δεν υφίσταται ούτε σαν λέξη, ούτε σαν έννοια. Πιθανόν να προσέγγιζε το σημερινό undie.
Υπουργοί: (πλ ουσ α/θ). Όσες υπηρεσίες του κράτους, τόσοι υπουργοί υπήρχαν. Αντίστοιχο αξίωμα μεσαιωνικού φεουδάρχη. Το αξίωμα δινόταν από τον Πρωθυπουργό (βλ πρωθυπουργός) και σε περίπτωση που δεν έφταναν οι τίτλοι, δημιουργούσε υπηρεσίες για να τους τοποθετήσει επικεφαλείς. Οι υπουργοί είχαν όσους υφυπουργούς και αναπληρωτές υπουργούς θέλανε, 30 κατά μέσο όρο γεν. γραμματείς, 30 αναπληρωτές γραμματέων και 30 υπογραμματείς (φέρνανε τους καφέδες στους αναπληρωτές, που με την σειρά τους πήγαιναν στους γεν. γραμματείς που με την σειρά τους πήγαιναν στους υφυπουργούς, που με την σειρά τους πήγαιναν στους αναπληρωτές υπουργούς και αυτοί με την σειρά τους πήγαιναν στον υπουργό τον καφέ που είχε επιζήσει από όλη αυτή τη διαδικασία). Σήμερα έχουν καταργηθεί και έχουν αντικατασταθεί από αυτόματες μηχανές του καφέ.
Υπουργός οικονομικών: (ουσ α/θ). Ο πρώτος τη τάξη υπουργός και ο μοναδικός που δεν έχει καταργηθεί. Ήδη από τα τέλη του 20ου αιώνα, ήταν ο εκπρόσωπος των epixeirimatikous trapezitikous και κατά διαστήματα έπαιζε και τον ρόλο του πρωθυπουργού (βλ πρωθυπουργός). Σήμερα είναι ο θησαυροφύλακας του κράτους και φέρει τον τίτλο του Ιππότη της Δεκάρας (αυτής που έχει απομείνει στο θησαυροφυλάκιο και δεν την θέλει κανένας γιατί είναι κάλπικη).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου